Jak mówią autorzy projektu w obiektach, które powstaną na historycznym polu bitwy, zostanie opowiedziana nie tylko historia wrześniowych walk na Westerplatte, ale również szeroki kontekst wojny obronnej 1939 r.
Warunki konkursowe były niezwykle trudne, nie tylko poprzez liczne ograniczenia konserwatorskie, złożoną funkcję muzeum, czy konieczność przywrócenia wielu obiektów historycznych nie zawsze posiadających pełną dokumentację, ale przede wszystkim przez konieczność zaprojektowania całego zespołu pod ziemią, tak aby nowa forma nie zakłóciła panującej ciszy w miejscu pamięci. A jednocześnie trzeba było nadać obiektowi, którego nie widać, rys charakterystyczny, który zaintryguje odwiedzającego i symbolicznie odniesie się do tragicznych wydarzeń. „Pęknięcie” w terenie, które jednocześnie rozdziela funkcjonalnie dwie części muzeum, prowadzi do jego wnętrza ukształtowanego tak, aby wzmocnić emocje towarzyszące tej wędrówce. Wieczorem, wydobywające się z tej szczeliny światło, jest nie tylko odwołaniem do eksplozji i symbolicznego, niematerialnego zaznaczenia miejsca, ale również promieniem nadziei
- wyjaśnia prof. Marek Pabich, dyrektor Instytutu Architektury i Urbanistyki PŁ, współautor nagrodzonej koncepcji, który zaprojektował również kilka budynków na terenie kampusu Politechniki Łódzkiej m.in.: Fabrykę Inżynierów, Labfactor, Alchemium.
Główny pawilon wystawienniczy zaprojektowano w linii istniejącego, a historycznego ciągu pieszego, w osi widokowej na kopiec. Jego forma przywodzi na myśl otwartą ranę. To znamię w terenie, żyjące w symbiozie z tym, co było świadkiem okrutnej historii. Znamię, którego nie usunie upływ czasu. Pierwsze wrażenie zwiedzającego ma wywołać w nim poczucie niepewności i zaniepokojenia, które stopniowo narastają z chwilą kierowania się ku placowi przed wejściem do obiektu - czytamy w opisie projektu.
Prof. Lucyna Nyka z Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, przewodnicząca komisji konkursowej, podczas konferencji prasowej, zorganizowanej (31.10) w Muzeum II Wojny Światowej, w uzasadnieniu wyboru projektu powiedziała:
Na uwagę zasługuje wysoki poziom kompozycji przestrzennych i krajobrazowych, podkreślających charakter miejsca i uwzględniający przywrócenie historycznego układu komunikacyjnego. Jak wiemy, na terenie półwyspu istnieje wiele nawarstwień – historyczne, powojenne. Jest wiele obiektów, które chcemy zachować, są obiekty, które będą musiały ulec rozbiórce, aby nie zatracać właściwego zapisu historii. Praca ta charakteryzuje się wysokiej jakości rozwiązaniami architektonicznymi. Za niezwykle cenne uznano ukształtowanie wejścia do głównego obiektu Muzeum w formie szczeliny, która stanowi symboliczny walor zagłębienia się w przeszłość. W udany sposób praca ta realizuje koncepcję upowszechniania wiedzy o bohaterskiej obronie Westerplatte, a jednocześnie zapewnia ochronę, utrzymanie i rewaloryzację obiektów architektury militarnej znajdujących się na tym terenie.
Koncepcję projektową opracował zespół w składzie: prof. Marek Pabich (IAiU PŁ), dr inż. Barbara Wycichowska (IAiU PŁ), absolwenci IAiU PŁ: mgr inż. arch. Krystyna Lachman-Pabich, mgr inż. arch. Kamilla Galicka-Zys, mgr inż. arch. Bartłomiej Mucha, mgr inż. arch. Robert Judziński, mgr inż. arch. Krzysztof Łasecki, mgr inż. arch. Katarzyna Weirauch, mgr inż. arch. Bogusława Kowalczyk, studenci IAiU PŁ: inż. arch. Krzysztof Stalmasiński, Zuzanna Reluga, Weronika Jóźwiak oraz dr Grażyna Ojrzyńska i mgr inż. Henryk Krysiak.
