Ekspozycja zatytułowana "Profesor Jerzy Werner. Całe życie z motoryzacją", w formie stacjonarnej jest prezentowana w nowo otwartej Sali Tradycji Zespołu Szkół Samochodowych, a w formie elektronicznej na stronie Muzeum Politechniki Łódzkiej.
Wystawa prezentuje sylwetkę prof. Jerzego Wernera wybitnego konstruktora, pioniera powojennej, polskiej motoryzacji, nauczyciela akademickiego, wychowawcę wielu pokoleń inżynierów, rektora Politechniki Łódzkiej oraz doktora honoris causa Uniwersytetu Strathclyde w Glasgow w Szkocji.
Jerzy Werner urodził się w Krośnie w 1909 r. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1928 r. podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1935 r. ze specjalnością: budowa samochodów. W 1936 r. został zatrudniony w Katedrze Silników Spalinowych Politechniki Warszawskiej, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej.
W 1945 r. Jerzy Werner podjął pracę na Wydziale Mechanicznym PŁ, w Katedrze Silników Samochodowych. W 1949 r. został zastępcą profesora i kierownikiem Katedry Budowy Samochodów. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1962 r. W latach 1956-1957 pełnił funkcję prorektora Politechniki Łódzkiej, w latach 1960-1962 dziekana Wydziału Mechanicznego, a w latach 1962-1968 rektora. W 1970 roku objął stanowisko dyrektora Instytutu Pojazdów, którym kierował do 1977 r.
Od 1956 r. prof. Jerzy Werner pełnił także funkcję doradcy naukowego w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Starachowicach. Był głównym konstruktorem podwozia pierwszego powojennego samochodu ciężarowego Star 20. Pod Jego kierownictwem powstały kolejne modernizacje tego auta (Star 21 i Star 25). Kierował także pracami nad nadwoziem autobusów Star 50 i Star 52 oraz ciągnika siodłowego Star 60.
Profesor Jerzy Werner zmarł 8 października 1977 roku.