Zmarł Profesor Józef Mayer

W sobotę, 19 listopada, zmarł prof. Józef Mayer, wybitny chemik, były rektor PŁ, dziekan Wydziału Chemicznego i wieloletni dyrektor Międzyresortowego Instytutu Techniki Radiacyjnej, człowiek szczególnie zasłużony dla Politechniki Łódzkiej.

Pogrzeb odbędzie się 25 listopada (piątek) o godz. 14.00 na  Starym Cmentarzu w Łodzi,  przy ul. Ogrodowej  39/43.

Prof. dr hab. inż. Józef Mayer urodził się 21 maja 1939 r. w Łodzi.  Dyplom magistra inżyniera uzyskał w 1961 roku po ukończeniu studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Fizycznej. Doktoryzował się w roku 1968, habilitował w roku 1978, zaś tytuł profesora uzyskał w 1988 roku. Odbył roczne staże naukowe na Uniwersytecie w Manchester (1972 r.) i w Glasgow na Uniwersytecie Strathclyde (1978-1980).

Zainteresowania naukowe Profesora Mayera ukształtowały się pod wpływem dwóch wybitnych polskich uczonych: prof. Alicji Dorabialskiej, u której wykonał pracę dyplomową z radiochemii i prof.  Jerzego Kroh, który był promotorem jego pracy doktorskiej z zakresu chemii radiacyjnej. Badania prowadzone przez Profesora dotyczyły podstawowych problemów chemii radiacyjnej takich jak: procesy radiacyjne zachodzące w alkoholach i ich mieszaninach z benzenem; mechanizm tworzenia cząsteczek wzbudzonych w napromienionych węglowodorach; stabilizacja i reakcje jonorodników domieszek w układach skondensowanych ze szczególnym uwzględnieniem matryc polimerowych. Zajmował się również badaniami związanymi z wykorzystaniem technik radiacyjnych w ochronie środowiska do oczyszczania ścieków włókienniczych. Jego dorobek naukowy obejmuje około 110 oryginalnych artykułów (głównie w czasopismach zagranicznych) oraz ok. 120 referatów i komunikatów konferencyjnych krajowych i zagranicznych.

Profesor Mayer prowadził wykłady, ćwiczenia rachunkowe i laboratoryjne z zakresu chemii fizycznej, ze szczególnym uwzględnieniem chemii jądrowej i radiacyjnej. Był świetnym eksperymentatorem, projektował i własnoręcznie budował stanowiska do badań i ćwiczeń laboratoryjnych. Był współautorem 2 podręczników z zakresu chemii radiacyjnej i skryptu „Laboratorium chemii fizycznej”. Pod jego kierunkiem wykonano kilkanaście prac dyplomowych i 4 doktoraty.

Obok działalności naukowej Profesor Mayer pełnił wiele ważnych funkcji w Politechnice Łódzkiej. W latach 1980-87 był zastępcą, a w latach 1994-2007 dyrektorem Międzyresortowego Instytutu Techniki Radiacyjnej. W latach 1987-90 był prodziekanem, a później w okresie 1990-93 dziekanem Wydziału Chemicznego. W następnych latach: 1993-96 pełnił obowiązki prorektora ds. studenckich, a w latach 1996-2002 był rektorem Politechniki Łódzkiej.

Profesor działał aktywnie w wielu naukowych instytucjach. W latach 1989-95 był prezesem Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych. W okresie 1984-89 był członkiem działającego wówczas Komitetu Nauk Jądrowych i Radiacyjnych PAN, członkiem Rady ds. Atomistyki (1997-2004) oraz Podkomisji Chemii Jądrowej i Radiacyjnej tejże Rady. Był członkiem Rad Naukowych: Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie (1995-2007), Centrum Chemii Polimerów PAN w Zabrzu (1999-2002), Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych PAN w Łodzi (2003-2007) a także Rady Oddziału PAN w Łodzi. W latach 2001–2008 był edytorem/redaktorem w Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry. Odszedł na emeryturę w 2008 roku.

Odznaczony został m.in. Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1996), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), Medalem Honorowym  Wojewody Łódzkiego (2002), Medalem M. Skłodowskiej-Curie Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych (1989), Odznaką Zasłużony dla PŁ (1987) i ATH w Bielsku Białej (2004) oraz licznymi nagrodami Ministra Edukacji za działalność naukowo-dydaktyczną i organizacyjną. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Strathclyde, Uniwersytetu Abertay Dundee i ATH w Bielsku Białej.